kül
Bu seri, belleğin çatlaklarında kalan imgeleri taşıyor.
Uçurumla kanat arasında asılı kalmış bir sesleniş.
Uzun bir zaman, kendime, dünyaya, inandıklarıma, sevdiklerime yeniden bakmam gerekti. Elimi ateşe basıp çektiğim, zorlu aynalarla uzun muhabbetler ettiğim, karanlık ve tekinsiz sokaklarda çok uzun yürüyüşlere çıktığım bir dönemin içinden geçtim.
Her şeyin yerinin değiştiği, tüm ‘doğruların’ eğrildiği bir süzgeçti bu.
Hiç ses edesim yoktu; zaten her şey fazlasıyla gürültülüydü.
Ve ben, bütün bu demlenmelerin içinden süzdüklerimle geri döndüm.
***
ash
This series carries the images that remained in the cracks of memory.
A call suspended between the wing and the abyss.
For a long time, I had to look again at myself, the world, the things I believed in, and the people I loved.
I pressed my hand into fire and pulled it back, had long conversations with difficult mirrors, walked endlessly through dark and uneasy streets.
It was a sieve through which everything shifted — where every “truth” bent and lost its shape.
I had no desire to speak; everything was already too loud.
And I returned with what was distilled through all those quiet fermentations.
Get the App
